ไข้หวัดใหญ่ เกิดจากเชื้อ ไวรัสอินฟลูเอนซา ซึ่งเชื้อนี้มีมากในน้ำลาย น้ำมูก และเสมหะของผู้ป่วย สามารถติดต่อกับผู้อื่นได้โดย การ ไอ หรือ จาม หรือสัมผัสถูกสิ่งของที่ผู้ป่วยใช้หรือมีเชื้อแปดเปื้อน
อาการของไข้หวัดใหญ่
ไข้หวัดใหญ่มีระยะฟักตัว 1-4 วัน ไข้หวัดใหญ่ จะมีอาการคือ จะมีไข้ขึ้นสูงแบบทันทีทันใด ไข้ 38.5 – 40 องศาเซลเซียส หนาวๆร้อนๆ ปวดเมื่อยตามร่างกาย และ อ่อนเพลีย ปวดศีรษะ คัดจมูก ไอแห้งๆ มีน้ำมูกใส และ คอแดงหรืออาจไม่แดง และไม่พบความผิดปกติอย่างอื่น มีอาการเจ็บคอ ไข้มักเป็นประมาณ 2-4วัน แล้วจะค่อยๆลดลง มีอาการไอ และอ่อนเพลีย 1-4 สัปดาห์ ผู้ป่วยบางรายอาจมีอาการวิงเวียน เนื่องจากอวัยวะการทรงตัวในหูชั้นในเกิดการอักเสบ และมักจะหายไปใน 3-5 วัน ผู้ป่วยไข้หวัดใหญ่มีโอกาสเกิดโรคแทรกซ้อนได้ เช่น ปอดอักเสบ ภาวะแทรกซ้อนร้ายแรงมักเกิดกับผู้สูงอายุ เด็กเล็ก คนที่สูบบุหรี่จัด หรือผู้ป่วยที่เป็นโรคปอดเรื้อรัง บางครั้งอาจมีภาวะแทรกซ้อนที่พบบ่อยๆคือ หูชั้นกลางอักเสบ ไซนัสอักเสบ และหลอดลมอักเสบ
การรักษาและดูแลผู้ป่วยที่เป็นไข้หวัดใหญ่
- โรคนี้ไม่ใช่โรคร้ายแรง ให้ดูแลตามอาการที่เกิดขึ้น ดื่มน้ำมากๆ ให้อาบน้ำอุ่น อย่าอาบน้ำเย็น ส่วนมากถ้าดูแลร่างกายให้แข็งแรงขึ้น จะหายเอง ใน 3-5 วัน ให้พักผ่อนให้เพียงพอ ถ้านอนน้อย หรือทำงานหนักเกินไป อาจหายช้าหรือมีโรคแทรกซ้อนได้
- ถ้ามีไข้ ให้ใช้ผ้าชุบน้ำธรรมดาหรือน้ำอุ่น เช็ดตาเนื้อตัว ให้กินอาหารอ่อนๆ เช่น ข้าวต้มหรือโจ๊ก ดื่มน้ำอุ่นมากๆ
- ถ้าไอให้จิบน้ำอุ่นหรือน้ำผึ้งผสมมะนาว หรืออาจจิบยาแก้ไอก็ได้ สำหรับเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
- ไม่ควรให้กินยาแอสไพรินในการลดไข้ เพราะมีโอกาสเพิ่มความเสี่ยงที่จะทำให้เป็นโรคเรย์ซินโดรมเพิ่มขี้นได้ ไม่จำเป็นต้องกินยาปฏิชีวนะ เว้นแต่มีน้ำมูกสีเหลืองหรือเขียว เพราะมีการแทรกซ้อนจากเชื้อแบคทีเรีย หรือ เป็นไซนัสอักเสบ หลอดลมอักเสบ หรือ หูชั้นกลางอักเสบ ถ้ามีอาการหอบ อาจเป็นปอดอักเสบ โดยเฉพาะเด็กหรือ ผู้สูงอายุ
- ให้ส่งโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกายอย่างละเอียด ถ้ามีไข้เกินกว่า 7 วัน มีโอกาสที่จะไม่ใช่โรคไข้หวัดใหญ่มาก แต่อาจเป็นโรคอื่นเช่น มาลาเรีย ไทฟอยด์ วัณโรคปอด
- ไข้หวัดใหญ่และไข้หวัดธรรมดา จะมีอาการคล้ายกันมาก แต่ไข้หวัดใหญ่จะมีไข้สูงและปวดเมื่อยตามเนื้อตามตัว แต่การดูแลรักษาเหมือนกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น